Pamela Smits

Als kind speelde ik vaak in de gang van de muziekschool en zou binnenkort op celloles gaan, toen er opeens een deur openging en de celloleraar Jiri Prchal me in zijn leskamer binnenriep. De symboliek van die deur die zich opende en ik die over de drempel stapte waarop mijn toekomstige celloleraar mij begroette om me een cello te laten zien is mij toen al niet ontgaan.

Ik heb 9 jaar les mogen hebben van ‘meneer Prchal’, Jirka, en ik vond het meteen geweldig. Prchal was een bevlogen en vaderlijke leraar. Als tiener kreeg ik 4 jaar lang elke maandochtend van 9 tot 12 uur les. Er was namelijk zoveel te behandelen!!! Toonladders, gebroken akkoorden, tertsen, sexten, octaven decimen, etuden, voordrachtstukken, het studeren van de partituur om echt te weten wat er in de pianopartij staat. Die tijd gaf hij aan je met veel gesteun, licht gemopper en vele hoofdpijnpoeders, maar met veel liefde en betrokkenheid!!!!

Prchal leerde ons vanaf de grondbeginselen het ambacht van het cellospel, hoe mooi muziek te maken -karaktervol en met intelligentie-, maar ook zeker niet onbelangrijk: hoe je goed studeert. Tijd is een kostbaar goed en er werd bij mij op gehamerd de tijd zeer goed te gebruiken. Een goede natuurlijke cellohouding, economische natuurlijke linkerhand- en rechterhand techniek waren hierin ook essentieel.

Waar ik ook enorm dankbaar voor ben is hoe vaak ik op dat podium zat. Stukken die af waren werden altijd op een concert uitgevoerd. Uit het hoofd. Daardoor zat het stuk echt in mijn bloed. Ik heb me altijd op het podium als een vis in het water gevoeld, omdat we dat van jongs af aan deden.

Wat Prchal daarnaast echt onderscheidde als leraar was het op zeer jonge leeftijd elkaar laten lesgeven. Als 13-jarige kreeg ik samen met 4 andere talentvolle leeftijdgenoten groepslessen van Prchal, waarbij we commentaar op elkaars spel moesten geven. Problemen die je bij anderen zag, zag je ook bij jezelf weer terug en je leerde kijken/luisteren, en oplossingen aandragen. De kiem van het lesgeven!! Als 16-jarige gaf ik al les, eerst onder Prchal’s leiding en een jaar later gaf ik zelfstandig leerlingen les.

Met deze zeer gedegen basis in de rugzak kon ik bij mijn volgende leraren Jean Decroos en Janos Starker prima verder, om door te groeien en weer andere dingen te leren.

In een notendop samengevat is voor mij zijn invloed geweest:

Professionaliteit,
Rücksichtslose passie voor het Performen
Chemie tussen jezelf, de cello en de muziek
Altijd willen leren en groeien, en de bevlogenheid van het
Lesgeven.

Dank je wel Jirka….

Je oud-pupil Pamela Smits

Ga naar mijn website